بیولوژیست ها می خواهند آمریکایی ها مزه ی رنگین کمانی از انار ها را بچشند

بروزرسانی شده در: ۲۵ فروردین ۱۳۹۸ - ۱۲:۳۱

انار سمبل زندگی و حیات در بسیاری از فرهنگ‌ها است. در قرآن، در اساطیر یونان باستان و افسانه‌های مردمی چین به آن‌ها اشاره شده‌است. شاید شما یکی را بخرید که در طول روش هشانا، سال نو یهود که در این آخر هفته جشن گرفته می شود، بشکافید.
اما برای بسیاری از آمریکایی‌ها این میوه برای مصرف عادی بسیار غیر معمول است. اگر بتوانید آن‌ها را پیدا کنید، معمولا فقط یک رقم وجود دارد – به نام واندرفول. در یک توپ مرموز، قرمز و چرمی است که حاوی دانه‌های جواهر درخشان و مغزی تلخ است، یا هم اکنون در بطری شیشه‌ای فروخته می‌شود و به فروش می‌رسد.
جان چتر، محقق دکترای مطالعات انار در دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید می‌گوید: ” آمریکایی های قشر متوسط کم‌تر از یک انار در سال مصرف می کنند.” چتر می‌خواهد طرز فکر آمریکایی‌ها درباره انار را تغییر دهد. به طور خاص، او می‌خواهد انارهایی را که دارای طعم و رنگ متفاوت هستند (سرخ، صورتی و زرد) معرفی کند و آن‌ها را به جریان اصلی تبدیل کند.
چتر در کودکی عاشق انار شد. چتر وقتی کودک بود بازدید از پدربزرگش، یک مهاجر لبنانی در مزرعه زیتون خود به یاد می‌آورد. پدربزرگ چتر، اس. جان چتر چند نوع انار را فقط برای سرگرمی از دانه‌هایی پرورش داد که از لبنان آورده شده‌بودند. او رقم شیرین با دانه‌های نرم (آریل ها، در زبان انار) را ترجیح می‌داد – چیزی مثل میوه سفت و قرمز که بیشتر آمریکایی‌ها می شناسند نیست.

چتر می‌گوید: ” من عادت داشتم به آنجا بروم و او من را وادار می‌کرد که انواع مختلف انار را مزه کنم. وقتی بچه بودم، فکر می‌کردم همه یک پدربزرگ این چنینی مانند من دارند.”
معلوم می‌شود که همه پدربزرگ این چنینی ندارند که از این موضوع خوششان بیاید. در حقیقت، سال‌ها بعد، در حالی که دوره لیسانس خود را در مطالعات محیط زیستی آغاز کرده بود، چتر متوجه شد که پدربزرگش کمی در دنیای پرورش میوه‌های عجیب و غریب زندگی می‌کند. او عکس پدربزرگ خود را بر روی دیوار دفتر یک نسل شناس که به تازگی دیده بود پیدا کرد و دولت آمریکا چندین نمونه از گونه های کشاورزی پدربزرگ وی را در انبار سیستم ملی کشاورزی ایالات‌متحده دارد.
NPGS، که بذر و بافت محصولات را برای حفاظت از تنوع زیستی و حمایت از تولید کشاورزی مورد مطالعه قرار می‌دهد، به انار علاقه‌مند است زیرا آن‌ها در برابر خشکسالی و نمک پر تحمل هستند. آن‌ها می‌توانند در جایی که میوه‌های دیگر نمی‌توانند رشد کنند، بعلاوه آنتی‌اکسیدان‌ها و ویتامین سی بسیار بالایی دارند.
چتر همراه با همکارانش در دانشگاه ریورساید، ۱۳ نوع انار خوراکی از جمله پارفیانکا، یک نوع انار با پوست سرخ با دانه‌های صورتی شیرین که مزه شراب دارند؛ گوی های طلایی (گلدن گلوب)، که زرد رنگ با دانه های نرم هستند؛ و البته، سرخ، ترش و شیرین معروف به نام واندرفول را پرورش می دهد. او مطالعه می‌کند که چگونه مصرف کنندگان طعم‌ها و رنگ‌های مختلف را درک می‌کنند و اینکه آیا در شرایط آب و هوایی مختلف برای پرورش دهندگان جذابیت دارند یا خیر.

او همچنین مطالعات مزه ی منتشر شده در مجله ی علم غذا را انجام داده‌است که نشان می‌دهد بسیاری از مصرف کنندگان انواع شیرین‌تر را با دانه‌های نرم‌تر و کم‌تر اسیدی نسبت به نوع واندرفول را ترجیح می‌دهند.
چتر می‌گوید: ” دباره ی سیب، یا حتی هلو یا آلو، مردم انواع مختلفی را می پسندند، پس چرا درابره ی انار اینطور نباشد؟
ممکن است فروش سختی داشته باشد. برای خرید یک مورد، سیب، هلو و آلو، تا به حال میوه‌های محبوب تری هستند. در سال ۲۰۱۷، سیب دومین میوه محبوب در آمریکا، درست بعد از موز بود. هلو شماره ی ۹ بود در حالی که آلو طبق آمار پکر (Packer)، مجله تجارت میوه و سبزی در رتبه ۱۹ قرار گرفت. انار، که به عنوان یک محصول تخصصی در نظر گرفته می‌شوند، حتی در ۲۰ مورد اول رتبه نداشتند.
چتر می‌گوید رقم واندرفول ۹۰ تا ۹۵ درصد از بازار انار کوچک امریکا را تشکیل می‌دهد. در حالی که او هیچ چیزی علیه واندرفول ندارد – در واقع برخی از تحقیقات اولیه او از کمک‌های مالی خانواده که مالک برند با همان نام هستند، نشات می‌گیرد – او فکر می‌کند که مصرف کنندگان و پرورش دهندگان باید چندین گزینه‌ داشته باشند.
او می‌گوید: “واندرفول مشکلاتی دارد”. یک میوه آخر فصل است، به این معنی است که این میوه بیشتر از انواع دیگر روی درختان باقی می‌ماند. او بیان می کند: این مسئله باعث می‌شود که بیشتر مستعد آفات، آفتاب‌سوختگی و باد باشد. هم چنین اگر میوه از استرس (قسمت قوت میوه) جدا شود، آن را نمی‌توان به طور کامل به فروش رساند، باید برای آب‌میوه فروخته شود، که به اندازه کافی سود آور نیست.
برخی محصولات چتر مانند پارفیانکا، زود میوه می دهد و از بسیاری از این مشکلات اجتناب می کند. برخی دیگر با آب و هوای سرد و مرطوب تر سازگار هستند.
جف سیمونیان، که در شورای انار، سازمانی برای ترویج میوه که در سال ۱۹۹۷ پایه‌گذاری شد، می‌گوید: “این واقعا می‌تواند به این صنعت کمک کند” میوه ی زود رسیده داشته باشند. وی همچنین مدیر بازاریابی شرکت خانوادگی اش، در نزدیکی فرزنو کالیفرنیا می باشد. او عمدتا میوه‌های دارای هسته سخت و چند نوع انار را می‌فروشد و در مورد تلاش‌های چتر هیجان‌زده است – اما محتاط نیز هست.
سیمونیان می‌گوید رقم واندرفول به یک دلیل در صدر است – یک محصول بزرگ تولید می‌کند و انبار و ارسال را به خوبی انجام می شود.
او اضافه می‌کند که تکان دادن بازار انار به یک فرآیند آموزشی بزرگ برای پرورش دهندگان و مردم نیاز دارد.
اما کار تمام شده‌است. اخیرا برخی از رقم های جدیدی از میوه‌ها که وارد بازار آمریکا شده‌اند، اخیرا حذف شده‌اند. به عنوان مثال، برخی از خرده فروشان نمی‌توانند انگور نگه دارند (بله، آن‌ها واقعا محصول محبوب بازار هستند).
Cuties و Halos به راحتی پوست کنده می شوند، از ارقام نارنگی های بدون دانه هستند که جعبه ای پنج پوند می باشند. آن ها در جعبه ی نهار بسیار محبوب هستند.
برخی از ارقام انارهای غیر واندرفول شفاف یا روشن هستند که ممکن است انتخاب خوبی برای ظرف نهار باشند چون لکه نمی شوند. چتر می‌گوید: شاید دانه ها بتوانند در کیسه‌های کوچک بسته‌بندی شوند و همانطور که در حال حاضر سیب در وعده های آماده بسته‌بندی شوند.
سیمونیان می‌گوید: “اگر چتر و تیم او بتوانند کاری مانند این برای انارها انجام دهند،” کار بسیار عالی خواهد بود.”