کشورهای تولید کننده ی انار، مانند ترکیه و پرو، افزایش مشتری این محصول در اروپا را نادیده نگرفته اند، و این میوه را به عنوان فرصت تبلیغاتی جالب توجهی می بینند. در واقع، هر دو کشور بزرگترین صادرکنندگان انار به اروپا در سال ۲۰۱۷ بودند؛ ترکیه با ۴۳ هزار تن و پرو با ۱۴ هزار تن.
طبق گزارش جدیدی از مرکز پیشرفت واردات کشورهای در حال توسعه (CBI)، واردات انار اروپایی از ۶۷ هزار تن در سال ۲۰۱۳ به ۹۵ هزار تن در سال ۲۰۱۷ افزایش یافت. بیشترین مقدار از ترکیه و پرو و به دنبال آن از اسرائیل و شیلی به دست آمد.
آلمان مقصد اصلی انار است، زیرا شرایط کلی آب و هوا در اروپای شمالی برای محصولاتشان مساعد نیست و کشورهای اروپای جنوبی نیز محصولات خود را دارند. دومین بازار در حال رشد ایتالیا و به دنبال آن فرانسه و بریتانیا می باشد.
حمل کالا از کشورهای در حال توسعه مانند پرو، کلمبیا و افریقای جنوبی در این فاصله از طریق هلند انجام می شود و به کشورهای اروپایی توزیع می شود. اسپانیا رقیب اصلی در بازار اروپایی است، با تولید ۵۰ هزار تن میوه، که اکثر آن ها از رقم Mollar de Elche هستند، که به طرز استثنایی شیرین است و فصل آن از اکتبر تا ژانویه می باشد.
تولید کنندگان دیگر در منطقه یونان و ایتالیا هستند، ایتالیا در شرایطی است که در آن تقاضا از عرضه بیشتر است، بنابراین با اسپانیا، ترکیه و اسرائیل در بازار خانگی خود در رقابت است.
مزایا و تمایلات
به گزارش سازمان پیشرفت، انار موقعیت خوبی دارد زیرا به عنوان سوپر میوه (میوه ی مغذی) با خواص استثنایی برای یک رژیم سالم، به علت دارا بودن پونیسیک اسید، ویتامین C و آنتی اکسیدان، دسته بندی می شود. به علاوه، این میوه همچنین به عنوان ترکیبی برای آبمیوه های طبیعی، آب های طعم دار، مربا، سالاد و دسر نیز معروف شده است. روغن دانه ی انار نیز مکمل غذایی و در محصولات آرایشی شناخته شده است.
صادرکنندگان در حال بررسی مفهوم تسهیل استفاده بهتر از بازار اروپا هستند. بنابراین، انار همیشه به عنوان میوه کامل فروخته نمی‌شود، اما سوپرمارکت‌ها آن را هم به صورت تازه و هم یخ زده ارائه می‌کنند.
