دخیل بستن به شاخه های درخت انار برای گرفتن حاجت

یکی از روستاهای شهرستان ساری بنام آخورسر دارای یک درخت انار با قدمت بیش از یکصد سال است که  مردم برای برآورده شدن حاجاتشان به شاخه‌ها و تنه این درخت انار نخ و پارچه سبز می‌بندند و میوه آن را بطور تبرک استفاده می کنند.

پرویز معیاری از ساکنین روستای آخورسر همچنین زیر نظر شرکت تعاونی انار صاحبی باغ انار در این محل احداث کرده در موردبستن پارچه به درخت انارسوالی پرسیدیم، وی گفت: از زمان‌های دور این درخت برای اهالی این محل دارای قداست خاصی بود و هر کسی حاجتی داشته باشد برای برآورده شدن آن نخ سبزی را به شاخه درخت می‌بندد و پدرش که از هفتاد سال پیش ساکن این محل بود درخت انار با همین شکل شمایل دیده و از همان زمان قدیم  هم مردم بر روی شاخه های درخت دخیل می بستند.

مراد از دخیل همان توسل به امامان (ع) برای وساطت و شفاعت کردن در درگاه خداوند تعالی است تا خداوند حاجت و نیاز فرد را به واسطه ایشان برآورده نماید.

مراجع عظام آیت‌الله وحید خراسانی، آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی و آیت‌الله نوری همدانی  دخیل بستن را بدعت و خرافات اعلام کردند.

سنت دیرین دخیل بستن در حال حاضر  در سرتاسر جهان وجود دارد. در کشورهایی چون انگلیس، اسکاتلند و ایرلند این سنت را با نام چاه کلوتی می شناسند.
کلوتی در زبان عامیانه مردم اسکاتلند، معنی لباس را می دهد. مردم کشورهای ذکر شده در بالا، با بستن تکه پارچه ای از لباس هایشان به درخت دخیل می بندند.

آنها ابتدا تکه پارچه ای از لباس هایشان را در چاه مقدس شسته و به درخت بسته و دعا می کنند . آنها حتی بر این اعتقادند که لباس شسته شده در چاه مقدس را اگر قبل از گره زدن به درخت، به بدن بیماران خود بکشند، تا زمانی که آن پارچه بر روی درخت پوسیده می شود، بیماری از بدن بیمارشان خارج شده و از بین می رود.